سیستم آموزشی آمریکا

بطور کلی دانشگاه‌ های آمریکا به دو گروه ایالتی (state school) و خصوصی (private school) تقسیم میشوند. دانشگاه های ایالتی معمولا بسیار ارزانتر هستند اما ممکن است برای پذیرش دانشجویان خارجی (international students) محدودیت ظرفیت داشته باشند.

علاوه بر آن دانشگاههای آمریکا را می توان برحسب اینکه مراکز تحقیقاتی هستند یا نه به دو گروه تقسیم کرد:
گروه اول دانشگاههایی هستند که درکنار تدریس مراکز تحقیقی هم هستند و دانشجویان مقطع دکترا قبول میکنند(Universities).
دسته دوم دانشگاههایی هستند که تنها به تدریس میپردازند و دوره‌های دو ساله یا چهار ساله داشته و مدارکشان حداکثر تا مقطع لیسانس است (Colleges).

در آمریکا به تحصیلات تا مدرک لیسانس undergraduate program و بعد از آن (فوق لیسانس و دکترا) graduate program گفته میشود.
آخرین تقسیم بندی مربوط به تقسیم بندی سال تحصیلی است: ترمی (Semester System) و یک چهارمی (Quarter System). دانشگاه‌هایی که به صورت ترمی کار میکنند هر سال تحصیلی را از ابتدای سپتامبر تا آخر ماه می به دو ترم تقسیم میکنند که مشابه سیستم ایران است. در سیستم یک چهارمی سال تحصیلی به چهار ربع سه ماهه تقسیم میکند.

انواع مدارک کارشناسی ارشد در آمریکا

به طور کلی دو نوع مدرک فوق لیسانس در آمریکا وجود دارد. مدارک حرفه ای (Professional Degrees) و مدارک تحقیقی(Research Degrees). بنا به رشته تحصیلی مدارک حرفه ای ممکن است نامهای متفاوتی داشته باشند. مثلا در رشته های مهندسی ممکن است Master of Engineering یا Master of Science in Engineering باشند. مدارک تحقیقی همه تحت یک نام Master of Science ارائه می شوند.

این دو مدرک چند تفاوت اصلی دارند:

1. پیش‌نیازها: برای مدارک حرفه ای دانشجویان احتیاج به نوشتن تز یا مقاله تحقیقاتی ندارند و تمرکز اصلی پروگرام روی گذراندن معمولا 30 واحد درسی و تمام کردن یک یا دو پروژه است. در مدارک تحقیقی دانشجویان ملزم به نوشتن یک پایان نامه تحقیقاتی هستند و معمولا باید یک مقاله تحقیقی نیز به چاپ برسانند و در عوض تعداد واحد درسی کمتری بر میدارند.

2. طول دوره تحصیلی: مدارک حرفه‌ای معمولا دوره ای یک ساله دارند اما مدارک تحقیقی دو ساله هستند که دانشجویان سال اول را بیشتر با کلاسها و سال دوم را با تحقیق میگذرانند.

3. کمک‌های مالی: مدارک حرفه‌ای بیشتر به چشم یک سرمایه‌گذاری برای بالا بردن موقعیت کاری دیده شده و کمک‌های مالی کمتری دریافت میکنند (یا اصلا دریافت نمیکنند). کمکهای مالی دانشجویان عموما از بودجه تحقیقاتی میاید که استاد مربوطه برای یک موضوع خاص از دولت می گیرد. به علت اینکه مدارک حرفه ای کار تحقیقی انجام نمیدهند امکان برخورداری از این بودجه‌ها هم برای دانشجویان متقاضی مدارک حرفه‌ای فراهم نیست. ممکن است در حالت‌های خاص بخشی از شهریه به دانشجو بخشیده شود.

4. پذیرش گرفتن: دقیقا به این علت که خود دانشجو معمولا باید هزینه تحصیل مدارک حرفه ای را متقبل شود پذیرش گرفتن از این مدارک راحت تر از نوع تحقیقی آن است. علاوه بر این خیلی از دانشگاهها مدارک تحقیقی فوق لیسانس را فقط به صورت پیوسته با مدرک دکترا ارائه میکنند. اگر نمره های خیلی خوبی ندارید و امکان مالی یک سال شهریه دادن هم برایتان فراهم است این نوع مدارک حرفه‌ای میتوانند گزینه خوبی باشند.

5. اعتبار: هردو مدرک در آمریکا دارای اعتبار یکسان هستند و دانشگاه‌های طراز اول از هردو مدرک ارائه میکنند. تفاوت این دو مدرک نه در اعتبار آنها بلکه در نوع دانشجویانی است که جذب میکنند. دانشجویان مدارک حرفه ای بیشتر جذب بازار کار میشوند اما دانشجویان با مدرک تحقیقاتی بیشتر علاقمند به تحقیق و یا ادامه تحصیل در مقطع دکترا هستند.

6. پذیرش دکترا: اگر قصد ادامه تحصیل در مقطع دکترا را دارید مدارک تحقیقی گزینه بهتری هستند. چرا که در طی دوره تمرین تحقیق کردن خواهید کرد و با بسیاری از مهارتهای لازم برای موفقیت در مقطع دکترا آشنا خواهید شد. همین آشنایی و نیز مقالات تحقیقی شما در طی دوره فوق لیسانس شانس پذیرش در مقطع دکترا بالاتر می برد. هر چند که با هر دو مدرک میشود وارد مقطع دکترا شد.